Powoli dobiega trzeci tydzień podróży, którą rozpocząłem w Anchorage na Alasce, a zamierzam skończyć gdzieś na południu, może w Meksyku, ale niekoniecznie… Na razie udało się przejechać1250 km, w dość dobrych warunkach. Zatrzymałem się na dwa dni w Kanadzie, w mieście Whitehorse, stolicy Yukonu, aby zregenerować trochę siły i nieznacznie się odmrozić. Jakkolwiek temperatury w dzień na razie oscylują w granicach 5-10 stopni, to w nocy, a szczególnie nad ranem, zaczyna się robić mroźno. Norma poranna to minus sześć, ale jednego poranka przywitało mnie minus jedenaście stopni Celsjusza… A to dopiero początek października i średnio pocieszające wydaje się to, że za jakiś tydzień wreszcie odbiję na południe… Jadę trasą zwaną Alaska Highway. Przez trzy tygodnie spotkałem jednego (!) rowerzystę. Większość osób tutaj widzących mnie na rowerze znacząco się uśmiecha z lekkim pobłażaniem przyjmując moje słowa, że jadę do Meksyku… Tutaj raczej mało spacerują, a co dopiero mówić o rowerze. To znaczy właściwie zauważyłem dwie skrajności.
Albo widzę potwornie otyłe osoby, które przemieszczają się wielorybim krokiem pomiędzy samochodem a MacDonaldem, albo szczupłe, które biegają w parku do upadłego, w krótkich spodenkach przy temperaturze zero stopni.
Wczoraj spotkałem chłopaka, który jechał na pancernym rowerze, wyposażonym w opony o średn
icy pięciu cali. Przejechałem się kawałek po piachu i jak dla mnie sprzęt jest rewelacyjny. Aż chciałoby się od razu ruszyć nim na biegun, albo choćby na Saharę.
Za Whitehorse czeka mnie około 1500 km do końca Alaska Highway, a właściwie jej początku, skąd będę miał jeszcze około 1200 km do granicy z USA. Droga nie zapowiada się łatwa, tym bardziej, że właśnie zxa oknem zaczęło padać…
